کشورهای صادر کننده نفت
ابوالقاسم اثنی عشری؛ کامران ندری؛ اصغر ابوالحسنی؛ نادر مهرگان؛ محمدرضا بابایی سمیرمی
دوره 6، شماره 22 ، فروردین 1395، ، صفحه 102-85
چکیده
اقتصاد ایران، مانند اکثر کشورهای صادرکننده نفت، با سهم عمده دولت در فعالیتهای اقتصادی، تنیدگی سیاستهای پولی و مالی و تحرک کم بخش تولید مواجه میباشد. لذا تغییرات ناگهانی قیمت نفت، تأثیرات معناداری بر تولید، تورم و حجم پول در کشور دارد. در این تحقیق با الگوی پیشنهادی کو و پرون (2007)، تکانههای ساختاری اقتصاد ایران ناشی از قیمت برونزای ...
بیشتر
اقتصاد ایران، مانند اکثر کشورهای صادرکننده نفت، با سهم عمده دولت در فعالیتهای اقتصادی، تنیدگی سیاستهای پولی و مالی و تحرک کم بخش تولید مواجه میباشد. لذا تغییرات ناگهانی قیمت نفت، تأثیرات معناداری بر تولید، تورم و حجم پول در کشور دارد. در این تحقیق با الگوی پیشنهادی کو و پرون (2007)، تکانههای ساختاری اقتصاد ایران ناشی از قیمت برونزای نفت، با در نظر گرفتن متغیرهای تولید، تورم و حجم پول به عنوان متغیرهای وابسته و درونزا طی دوره مطالعاتی فروردین1340 تا اسفند 1390 بررسی شدند. نتیجه اینکه پنج تکانه ساختاری در شهریور 52، مرداد 58، خرداد 69، مرداد73، وخرداد 85 شناسایی شد. بیشترین ضریب تأثیر قیمت نفت بر تولید، تورم و رشد پول به ترتیب در رژیم اول، اول و پنجم بوده است. همچنین بیشترین دوره تأثیر قیمت نفت بر تولید، تورم و رشد پول به ترتیب در رژیم چهارم، دوم و پنجم بوده است.
دکتر نادر مهرگان؛ اصغر سپهبان قره بابا؛ الهام لرستانی
دوره 2، شماره 6 ، فروردین 1391، ، صفحه 94-71
چکیده
در مدل رشد درونزای لوکاس تمرکز بر آموزش نیروی انسانی است که باعث سست شدن قید بازدهی نزولی در مفهوم کلی سرمایه میشود. در نتیجه در نبود فناوری برونزا ، رشد سرانه بلند مدت صفر نمی شود. در این مدل، برخلاف مدل رشد بهرهوری برونزا، سرمایه انسانی از طریق سرمایهگذاری میتواند انباشت شود، یعنی افراد خود ...
بیشتر
در مدل رشد درونزای لوکاس تمرکز بر آموزش نیروی انسانی است که باعث سست شدن قید بازدهی نزولی در مفهوم کلی سرمایه میشود. در نتیجه در نبود فناوری برونزا ، رشد سرانه بلند مدت صفر نمی شود. در این مدل، برخلاف مدل رشد بهرهوری برونزا، سرمایه انسانی از طریق سرمایهگذاری میتواند انباشت شود، یعنی افراد خود انتخاب میکنند که چه مدت برای تحصیل سرمایهگذاری کنند. بنابراین فرض میشود که سرمایه انسانی یک نهاده قابل انباشت با بازدهی ثابت نسبت به مقیاس است. پیداست که در فقدان پیشرفتهای فنی برونزا، نرخ رشد بلندمدت توسط پارامتر انباشت سرمایه انسانی توضیح داده میشود. در این تحقیق با استفاده از الگوی رشد درونزای لوکاس، تأثیر متغیر آموزش نیروی انسانی بر رشد اقتصادی در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. مدل رشد درونزای مورد استفاده در این تحقیق، با استفاده از دادههای سالهای 1338 تا 1386 و روش همجمعی پنج مرحلهای یوهانسن و الگوی تصحیح خطای برداری برآورد شده است. نتایج حاصل از این مطالعه موید این مطلب است که در بلند مدت رابطۀ میان انباشت سرمایۀ انسانی و انباشت سرمایههای فیزیکی بر روی رشد اقتصادی ایران مثبت و معنیدار است. همچنین در بلندمدت انباشت سرمایۀ انسانی بیشترین تأثیر را بر رشد اقتصادی ایران دارد.
محمد سخنور؛ حسین صادقی؛ عباس عصاری؛ کاظم یاوری؛ نادر مهرگان
دوره 1، شماره 4 ، بهمن 1390، ، صفحه 182-145
چکیده
روند کارایی شرکتهای توزیع برق ایران از طریق تحلیل پوششی دادههای پنجرهای بعد از جداسازی عمودی و تغییر مالکیت آنها به عنوان یک موضوع مهم در این مقاله بررسی میشود و عوامل محیطی و ساختاری مؤثر بر کارایی مورد مطالعه قرار میگیرند. بر حسب چگالی مدار، شرکتها به دو گروه دارای چگالی مدار پایین (گروه1) و بالا (گروه2) تقسیمبندی ...
بیشتر
روند کارایی شرکتهای توزیع برق ایران از طریق تحلیل پوششی دادههای پنجرهای بعد از جداسازی عمودی و تغییر مالکیت آنها به عنوان یک موضوع مهم در این مقاله بررسی میشود و عوامل محیطی و ساختاری مؤثر بر کارایی مورد مطالعه قرار میگیرند. بر حسب چگالی مدار، شرکتها به دو گروه دارای چگالی مدار پایین (گروه1) و بالا (گروه2) تقسیمبندی شدهاند. با توجه به نتایج تحقیق، میانگین کارایی پنجرهای گروههای1 و2 با توجه به فرامرز تحت هر دو فرض بازدهی ثابت و متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب روند صعودی و نزولی داشته است. با این وجود میانگین کارایی پنجرهای شرکتهای گروه 2 در همه پنجرهها بالاتر از گروه 1 بوده است. شرکتهای توزیع برق شهرستان شیراز،گلستان ومازندران در گروه 2 عملکرد نامناسبی با توجه به فرامرز و مرز گروهی داشتهاند. عملکرد شرکتهای دارای چگالی مدار بالاتر شکاف کمتری با عملکرد بالقوه برتر فرامرز دارد. افزایش ضریب بار شبکه باعث کاهش کارایی و افزایش ضریب بار ترانسفورماتور باعث افزایش کارایی در بلندمدت میشود. خصوصیسازی در کوتاهمدت دارای اثر معنیداری بر کارایی نبوده است اما در بلندمدت اثر مثبت معنیداری دارد.