حسابداری رشد
نفیسه مسیبی اطاقسرا؛ زهرامیلا علمی؛ سعید راسخی
چکیده
هدف اصلی پژوهش، بررسی رشد بهره‌وری سبز بخش‌های صنعت و حمل و نقل ایران در دوره زمانی 1398-1380و مقایسه آن با شاخص بهره-وری متعارف که معیار مد نظر در تصمیم‌گیری‌های سیاستی چند دهه گذشته در کشور بوده، می‌باشد. اگرچه در چارچوب نظریه‌های مرسوم بهره‌وری، معیارهای بهره‌وری تعدیل شده براساس ملاحظات محیط زیستی (سبز) دارای نرخ‌های رشد بالاتری ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش، بررسی رشد بهره‌وری سبز بخش‌های صنعت و حمل و نقل ایران در دوره زمانی 1398-1380و مقایسه آن با شاخص بهره-وری متعارف که معیار مد نظر در تصمیم‌گیری‌های سیاستی چند دهه گذشته در کشور بوده، می‌باشد. اگرچه در چارچوب نظریه‌های مرسوم بهره‌وری، معیارهای بهره‌وری تعدیل شده براساس ملاحظات محیط زیستی (سبز) دارای نرخ‌های رشد بالاتری نسبت به معیارهای متعارف و مرسوم بهره‌وری هستند اما مطالعات بسیار دیگری نیز نشان داده‌اند که بهره‌وری سبز همچنین می‌تواند با نرخ پایین‌تری نسبت به بهره‌وری متعارف رشد کند. نتایج حاصل از حسابداری رشد توسعه یافته با بهره‌گیری از روش رگرسیون‌ها به ظاهر نامرتبط برای محاسبه بهره‌وری سبز دو بخش صنعت و حمل و نقل نشان می‌دهد که رشد این متغیر برای بخش صنعت 11/2 درصد و برای بخش حمل و نقل 8/5- درصد می‌یاشد و در مقایسه روش مرسوم مشخص شد بهره‌وری متعارف برای بخش صنعت 7/0 درصد کمتر از حد و برای بخش حمل‌و‌نقل 6.76 درصد بیشتر از حد محاسبه می‌شوند. براساس نتایج، توصیه سیاستی این پژوهش تبدیل اتخاذ راهبرد رشد اقتصادی با محوریت بهره‌وری سبز از یک انتخاب به یک ضرورت در راستای جلوگیری از خلق ایده‌های گمراه‌کننده از چشم‌اندازهای رشد و در نتیجه جلوگیری از انتخاب گزینه‌های نامناسب سیاستی توسط مسئولان بخصوص در بخش حمل‌و‌نقل می‌باشد.
بهره‌وری کل عوامل تولید
داود بهبودی؛ جلال منتظری شورکچالی
دوره 1، شماره 3 ، آذر 1390، ، صفحه 70-49
چکیده
با توجه به اهمیت بهره‌وری کل عوامل (TFP) و نقش تأثیرگذار آن بر رشد اقتصادی، در مطالعه حاضر تلاش شده است بهره‌وری کل عوامل در ایران با استفاده از چارچوب حسابداری رشد طی دوره 1387-1345 مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تجربی تحقیق ضمن تأیید فرضیه بازدهی ثابت نسبت به مقیاس در ایران و تعیین سهم 62 درصدی برای سرمایه فیزیکی از تولید، نشان داد، روند نرخ ...
بیشتر
با توجه به اهمیت بهره‌وری کل عوامل (TFP) و نقش تأثیرگذار آن بر رشد اقتصادی، در مطالعه حاضر تلاش شده است بهره‌وری کل عوامل در ایران با استفاده از چارچوب حسابداری رشد طی دوره 1387-1345 مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تجربی تحقیق ضمن تأیید فرضیه بازدهی ثابت نسبت به مقیاس در ایران و تعیین سهم 62 درصدی برای سرمایه فیزیکی از تولید، نشان داد، روند نرخ رشد TFP ایران طی دوره مورد مطالعه مثبت با شیب بسیار اندک 04/0 درصدی بوده است. در ضمن برخلاف مبانی نظری، محاسبه TFP بر اساس دو چارچوب سولو (1957) و هال و جونز (1999) نشان داد که لحاظ کردن سرمایه انسانی در مدل رشد هال و جونز نتوآن استه است بر قدرت توضیحی مدل سولو، در تجزیه منابع رشد و TFP در ایران بیافزاید. علاوه براین، نتایج تحلیل حساسیت نرخ رشد TFP نسبت به تغییرات سهم سرمایه فیزیکی از تولید نشان می‌دهد به دلیل عدم هماهنگی بین نرخ رشد سرمایه فیزیکی و انسانی همواره سهم سرمایه فیزیکی از تولید، از مقدار بهینه خود دور بوده است. از این رو مهم‌ترین توصیه¬های سیاستی این مطالعه آن است که ضمن توجه کافی مدیریتی به رشد TFP، هماهنگی ساختار آموزشی با محیط¬های کسب و کار، استفاده از نیروهای ماهر و آموزش دیده در مشاغلی که در آن‌ها تخصص دارند، هماهنگی لازم بین نرخ رشد سرمایه انسانی و سرمایه فیزیکی، با هدف نیل به سطح بهینه TFP صورت گیرد.
