با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن اقتصاد انرژی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز

2 استاد دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز

3 دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علوم اقتصادی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

برخی کارشناسان بر این باورند توسعه آموزش در ایران موجب توسعه و افزایش رشد اقتصادی نشده‌است. در مقابل، کشور سنگاپور توانسته بر مبنای توسعه آموزش به رشد اقتصادی و پیشرفت بالایی دست یابد. هدف این پژوهش، مقایسه‌ ایران و سنگاپور در پیوندهای آموزش با کل اقتصاد و بخش-های اقتصادی است. برای بررسی پیوندهای آموزش با بخش‌های اقتصادی و تعیین جایگاه آن در بین دیگر بخش‌ها، از پیوند پسین، پیوند پیشین و پیوند کل و از رویکرد بردار ویژه استفاده می‌شود. برای این منظور از جدول داده-ستانده سال 1390 ایران و سال 2011 سنگاپور که در 31 بخش تجمیع شده‌اند، استفاده شده‌است.
نتایج بیانگر آن است که شاخص پیوند پسین آموزش در سنگاپور 45 درصد بیشتر از ایران است. از طرفی شاخص پیوند پیشین آموزش برای سنگاپور 135 درصد بیشتر از ایران است و خدمات آموزشی در سنگاپور بیشتر عرضه‌محور است تا تقاضامحور. هم‌چنین شاخص پیوند کل آموزش برای سنگاپور 86 درصد بیشتر از ایران است و نشان‌دهنده تحرک بالای بخش آموزش در سنگاپور نسبت به ایران است. از نظر رتبه‌بندی پیوندها، بخش آموزش در بین بخش‌های اقتصادی در ایران از موقعیت نسبتا پایینی برخوردار است. به‌طوری‌ که، در بین 31 فعالیت اقتصادی این بخش در شاخص پیوند پسین رتبه 28، در شاخص پیوند پیشین رتبه 30 و در شاخص پیوند کل رتبه 31 را دارد. در مقابل برای سنگاپور این بخش در شاخص پیوند پسین رتبه 30 و در شاخص پیوند پیشین رتبه 3 و در شاخص پیوند کل رتبه 18 را دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study of education link with other economic sectors of Iran in comparison with Singapore with special vector approach

نویسندگان [English]

  • yaghoub andayesh 1
  • Hasan Farzmand 2
  • Fatemeh Hamidi 3

1 Assistant Professor, Faculty of Economics and Social Sciences, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, ,Iran

2 Professor, Faculty of Economics and Social Sciences, Shahid Chamran University, of Ahvaz ,Ahvaz, Iran

3 M.A. in Economics, Shahid Chamran University, of Ahvaz, Ahvaz, Iran

چکیده [English]

the development of education in Iran has not led to the development and increase of economic growth. In contrast, Singapore has been able to achieve high economic growth and development based on the development of education. The purpose of this study is to compare Iran and Singapore in the links between education and the whole economy and economic sectors. To examine the links between education and economic sectors and to determine its position among other sectors, the backward, forward and the total linkage are used and is examined in the framework of the Special Vector Approach. For this purpose, the Input-Output of 1390 Iran and 2011 Singapore, which have 31 sectors, has been used.
The results show that the education backward linkage in Singapore is 45% higher than in Iran. On the other hand, the education forward linkage for Singapore is 135% higher than Iran, and educational services in Singapore are more supply-oriented than demand-oriented. Also, the total education linkage for Singapore is 86% higher than Iran and it shows the high impact of the education sector in Singapore compared to Iran. In terms of ranking linkages, the education sector has a relatively low ranking among the economic sectors in Iran. Thus, among 31 economic activities, this sector is ranked 28th in the backward linkage, 30th in the forward linkage and 31st in the total linkage. For Singapore, on the other hand, it ranks 30th in the backward linkage, 3th in the forward linkage and 18th in the total linkage.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Education"
  • "Iran"
  • "Singapore"
  • "Backward and Forward Linkage"
  • "Special Vector"
اسفندیاری، علی اصغر و رکنی‌نژاد، فاطمه (1390). "تأثیر بخش خدمات آموزشی بر فعالیت‌های اقتصادی از نظر اشتغال با استفاده از جدول داده - ستانده در ایران". کار و جامعه، شماره 132 و 133، 83-69.
بربری، محمدجواد؛ راغفر، حسین؛ کلانتری، عبدالحسین و غفاری، غلامرضا (1396). "بررسی تطبیقی تأثیر توسعه آموزشی بر توسعه ایران و کشورهای منتخب". نشریه پژوهش در نظام‌های آموزشی، دوره 11، شماره 38، 136-81.
تقوایی، الهام و خسروی، صفورا (1394). "بررسی تأثیر آموزش روی رشد اقتصادی ایران طی سال‌های 1357-1392". همایش ملی اقتصاد مقاومتی «چالش‌ها، واقعیت‌ها، راهکارها»، 674-659، کرمانشاه: دانشگاه رازی.
جوادی‌پور، فاطمه (1389). "تأثیر آموزش نیروی انسانی و سرمایه‌گذاری آموزشی بر رشد اقتصادی جوامع". اولین کنفرانس ملی مدیران آموزش و پژوهش، مشهد.
جهان‌تیغ، سعید و قلعه‌ای، علیرضا (1398). "قابلیت‌ها و توانمندی‌های پژوهشی آموزش عالی مؤثر در اشتغال پایدار کشور". چهارمین کنفرانس ملی توانمندسازی جامعه در حوزه علوم انسانی و مطالعات روانشناسی، تهران مرکز توانمندسازی مهارت‌های فرهنگی و اجتماعی جامعه، 5-1.
جهانگرد، اسفندیار و شیشوانی، مهرنوش (1393). "بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه‌ی انسانی بر رشد فعالیت‌های اقتصادی ایران". فصلنامه اقتصاد کاربردی، دوره 4، شماره 13، 48-38.
سوری، علی (1383). "تحلیل داده-ستانده". همدان: نور علم.
شولتز، تئودور (1370). "سرمایه‌گذاری در نیروی انسانی و توسعه اقتصادی". ترجمه محمد متوسلی، تهران: مؤسسه تحقیقات پولی و بانکی.
صامتی، مجید و نراقی، مهدی (1382). "به کارگیری جدول داده-ستانده منطقه‌ای تدوین‌ شده با روش GRIT برای بررسی اشتغال‌زایی و اهمیت بخش مسکن در استان اصفهان". نشریه برنامه‌ و بودجه، دوره 1، شماره 8، 30-3.
عباس‌پور، عباس؛ جهانگرد، اسفندیار و میثاقی‌فر، الهه (1394). "تحلیل مخارج آموزشی بر تولید فعالیت‌های اقتصادی: مطالعه موردی ایران، هند، ژاپن، آلمان، استرالیا". فصلنامه تعلیم و تربیت، دوره 3، شماره 31، 94-77.
عطوان، مهدی (1386). "محاسبه پیوندهای پسین و پیشین فعالیت‌های اقتصادی در ایران (بر اساس روش حذفی)". فصلنامه حساب‌های اقتصادی ایران، دوره 2، شماره 2، 43-26.
عمادزاده، مصطفی (1382). "مباحثی از اقتصاد آموزش و پرورش". (چاپ بیستم)، اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی اصفهان.
فرشادفر، زهرا؛ الهی، ناصر و مرادپور، مهدی (1393). "مطالعه رابطه میان آموزش به عنوان شاخصی از سرمایه انسانی و رشد اقتصادی ایران: رویکردی استانی". فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، دوره 3، شماره 20، 43-27.
نادری، ابوالقاسم (1394). "ارزیابی آثار آموزش عمومی و آموزش عالی بر رشد اقتصادی در ایران". فصلنامه تعلیم و تربیت، دوره 31، شماره 124، 104-69.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (1394). "پایه‌های آماری بهنگام سازی جدول داده – ستانده برای سال 1390"– ویرایش دوم.
ویزی، جان (1375). "اقتصاد آموزش و پرورش". (چاپ سوم)، ترجمه محمد برهان منش، تهران: دانشگاه تهران.
یوسفی، محمدقلی (1391). "تعیین پیوندهای بین بخشی در اقتصاد ایران با استفاده از روش حذف فرضی". فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی (پژوهش‌های رشد و توسعه پایدار)، دوره 4، شماره 12، 170-155.
ADB Data Library (2017). “Singapore: Input-Output Economic Indicators”. https://data.adb.org/media/2776/download.
Cardoso, C. & Pentecost, E. J. (2011). “Regional Growth and Convergence: The Role of Human Capital in the Portuguese Regions”. Loughborough University Department of Economics Discussion Paper Series, 2011-03.
Chenery, H. B. & Watanabe, T. (1958). “International Comparisons of the Structure of Production”. Econometrica, 26(4), 487-521.
Dietzenbacher, E. (2005). “More on Multipliers”. Journal of Regional Science, 45(2), 421-426.
Dietzenbacher, E. & Van Der Linden, J. (1997). “Sectoral and Spatial Linkages in the EC Production Structure”. Journal of Regional Science, 37(2), 235-257.
Dulleck, U. & Foster, N. M. G. (2008). “Imported Equipment, Human Capital and Economic Growth in Developing Countries”. Economic Analysis and Policy, 38(2), 233-250.
Gutiérrez-Hernández, P. & Abásolo-Alessón, I. (2021). “The Health Care Sector in the Economies of the European Union: an Overview Using an Input–Output Framework”. Cost Eff Resour Alloc 19, 4 (2021). https://doi.org/10.1186/s12962-021-00258-8
Karkacier, O. & Goktolga, Z. G. (2004). “Input - Output Analysis of Energy Use in Agriculture”. Energy Conversation and Management, 46(9-10), 1513-1521.
Leeuw, P. & Mtegha, H. (2018). “The Significance of Mining Backward and Forward Linkages in Reskilling Redundant Mine Workers in South Africa”. Resources Policy, 56, 1-6. https://doi.org/10.1016/j.resourpol. 2018.02.004.
Lin, Tin-Chun (2004). “The Role of Higher Education In Economic Development: an Empirical Study of Taiwan Case”. Journal of Asian Economics, 15(2), 355-371.
Oh, J. & Suh, D. H. (2019). “The Industrial Linkages and Supply Effects of the U.S. R&D Sector: Comparison with OECD Countries”. Social Sciences, 8(3), 1-10.
Ramachandran, V. (2003). “Backward and Forward Linkages that Strengthen Primary Education”. Economic and Political Weekly, 38(10), 917-936.
Rasmussen, P. N. (1958). “Studies in Intersectorial Relations”. Amsterdam, North- Holland P. C. 36.
Rawat, D. & Chauhan, S. (2007). “The Relationship Between Public Expenditure and Status of Education in India: An Input-Output Approach”. Paper presented at the 16th International Conference on Input-Output Techniques, 2(6), 1-17.
Schultz, S. (1977). “Approaches to Identifying Key Sectors Empirically by Means of Input-output Analysis”. Journal of Development Studies, 14(1), 77-96.
Solow, R. (1956). “A Contribution to the Theory of Economic”. Quarterly Journal of Economics, 70(1), 65-94.
Swan, T. W. (1956). “Economic Growth And Capital Accumulation”. Economic Record, First Published, 32(2), 334-361.
Tocan, M. C. (2012). “Knowledge Based Economy Assessment”. Journal of Knowledge Management, Economics and Information Technology, ScientificPapers.org, 2(5), 1-13.
Winston T. & Koh, H. (2006). “Singapore's Transition to Innovation-based Economic Growth: Infrastructure, Institutions and Government's”. R&D Management, 36(2), 143-160.
World Bank (2012). “World Governance Indicators”. 2012 update. (http://info.worldbank.org/governance/wgi/index.asp)
Yen, S. & Ong, W. (2017). “Linkages and Leakages of Higher Education Sector in Malaysia”. International Journal of Business and Society, 18(1), 67-82.‏‏