آلودگی هوا
سمیه اعظمی؛ فاطمه حسینی
چکیده
شفاف‌سازی رابطه بین نابرابری درآمدی و انتشار کربن می‌تواند مرجعی برای دستیابی به توسعه پایدار و بهبود مکانیسم تخصیص درآمد باشد. این مطالعه، بر استان های ایران متمرکز است و ابتدا انتشار کربن دی اکسید ناشی از مصرف نهایی انرژی استان ها را در فاصله زمانی 1386-1395 محاسبه می‌کند. با در نظر گرفتن وابستگی مقطعی، ارتباط بلندمدت میان متغیرهای ...
بیشتر
شفاف‌سازی رابطه بین نابرابری درآمدی و انتشار کربن می‌تواند مرجعی برای دستیابی به توسعه پایدار و بهبود مکانیسم تخصیص درآمد باشد. این مطالعه، بر استان های ایران متمرکز است و ابتدا انتشار کربن دی اکسید ناشی از مصرف نهایی انرژی استان ها را در فاصله زمانی 1386-1395 محاسبه می‌کند. با در نظر گرفتن وابستگی مقطعی، ارتباط بلندمدت میان متغیرهای مدل تأیید می‌گردد. همچنین، نتایج حاکی از تأیید همبستگی فضایی است. برآورد مدل دوربین فضایی در حالت پویایی کامل نشان می‌دهد انتشار CO2 با وقفه( و ) به طور مثبت و معنی داری انتشار CO2 استان‌ها را متأثر می‌کند. تاثیرات فضایی متغیرهای توضیحی(تولید، شدت انرژی و ضریب جینی) با وقفه بر انتشار CO2 معنی دار است. ضریب وابستگی فضایی مثبت و معنی دار حاکی از آن است که انتشار CO2 در یک استان اثر سرریز مثبتی بر انتشار CO2 در استان‌های همجوار دارد. فرضیه محیط‌زیستی کوزنتس مورد تأیید است. ضریب جینی و شدت انرژی تأثیر مثبت و معنی دار بر انتشار کربن دی اکسید دارد. با کاهش شدت انرژی رشد اقتصادی پایدار قابل حصول است. برابری اجتماعی از طریق توزیع مجدد درآمد از خانوار ثروتمند به خانوار فقیر انتشار کربن را کاهش می‌دهد. لذا، اجرای سیاست های بهبود توزیع درآمد و تقویت نهادهایی که می‌توانند با حمایت از حقوق مردم فقیر به غلبه بر نابرابری درآمد کمک کنند در کنار اصلاح سیاست های انرژی می تواند به بهبود کیفیت محیط زیست در ایران کمک نماید.
