نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• سمیه اعظمی ¹
• فاطمه حسینی ²

¹ دانشیار، دانشگاه رازی، دانشکده علوم اجتماعی و تربیتی، گروه اقتصاد.

² کارشناس ارشد اقتصاد، دانشگاه رازی، گروه اقتصاد.

چکیده

برابری درآمدی ـ کیفیت محیط‌زیست یک موقعیت برنده ـ برنده است یا بده ـ بستان؟ پاسخ به این سؤال پیامدهای مهمی برای سیاست‌های اقتصادی و محیط‌زیستی دارد. شفاف‌سازی رابطه بین نابرابری درآمدی و انتشار کربن می‌تواند مرجعی برای دستیابی به توسعه پایدار و بهبود مکانیسم تخصیص درآمد باشد. این مطالعه، بر استان‌های ایران متمرکز است و با اقتصادسنجی فضایی به تحلیل این ارتباط در فاصله زمانی 1395-1387 می‌پردازد. نتایج آزمون هم انباشتگی با در نظر گرفتن وابستگی مقطعی ارتباط بلندمدت میان متغیرهای مدل را تأیید می‌کند. همچنین، نتایج حاکی از تأیید همبستگی فضایی است. برآورد مدل دوربین فضایـی نشان مـی‌دهد کـه ضـرایب انتشار بـا وقفه زمانـی ( ) و انتشار بـا وقفه زمانـی ـ مکانـی ( ) مثبت و معنی‌دار است که تأییدی بر پویایی کامل مدل است. تأثیرات فضایی متغیرهای توضیحی (تولید، شدت انرژی و ضریب جینی) با وقفه بر انتشار CO₂ معنی‌دار است. ضریب وابستگی فضایی مثبت و معنی‌دار حاکی از آن است که انتشار CO₂ در یک استان اثر سرریز مثبتی بر انتشار CO₂ در استان‎های همجوار دارد. فرضیه محیط‌زیستی کوزنتس مورد تأیید است. ضریب جینی و شدت انرژی تأثیر مثبت و معنی‌دار بر انتشار کربن دی‌اکسید دارد. با کاهش شدت انرژی رشد اقتصادی پایدار قابل حصول است. برابری اجتماعی از طریق توزیع مجدد درآمد از خانوار ثروتمند به خانوار فقیر انتشار کربن را کاهش می‌دهد. لذا، اجرای سیاست‌های بهبود توزیع درآمد و تقویت نهادهایی که می‌توانند با حمایت از حقوق مردم فقیر به غلبه بر نابرابری درآمد کمک کنند در کنار اصلاح سیاست‌های انرژی می‌تواند به بهبود کیفیت محیط‌زیست در ایران کمک نماید.

کلیدواژه‌ها

• توزیع درآمد
• کیفیت محیط‌زیست
• مدل دوربین فضایی پویای کامل

موضوعات

• آلودگی هوا

عنوان مقاله [English]

Investigating the Impact of Income Inequality on the Quality of the Environment in Provinces of Iran: an Application of the Full Dynamic Spatial Model

نویسندگان [English]

• Somayeh Azami ¹
• Fatemeh Hosseini ²

¹ Associate Professor, Department of Economics, Razi University, Kermanshah, Iran.

² M.A. Student, Department of Economics, Razi University, Kermanshah, Iran.

چکیده [English]

Is income equality-environmental quality a win-win or a trade-off situation? The answer to this question has important implications for economic and environmental policies. Clarifying the relationship between income inequality and carbon emissions can be a reference for achieving sustainable development and improving the income allocation mechanism. This study focuses on the provinces of Iran and analyzes this relationship with spatial econometrics in the period of 2007-2015. The results of the cointegration test confirm the long-term relationship between the variables of the model by considering cross-sectional dependence. Also, the results indicate the confirmation of spatial correlation. The estimation of the Spatial Durbin Model shows that the coefficients of time lagged CO2 emissions and time-spatial lagged CO2 emissions are positive and significant, which is a confirmation of the full dynamics of the model. The spatially lagged independent variables (production, energy intensity and Gini coefficient) are significant on CO2 emissions. The positive and significant spatial dependence coefficient indicates that the emission of CO2 in one province has a positive spillover effect on the emission of CO2 in neighboring provinces. Kuznets' environmental hypothesis is confirmed. Gini coefficient and energy intensity have a positive and significant effect on carbon dioxide emissions. Sustainable economic growth can be achieved by reducing energy intensity. Social equity reduces carbon emissions by redistributing income from rich to poor households. Therefore, implementing policies to improve income distribution and strengthening institutions that can help overcome income inequality by supporting the rights of poor people, along with reforming energy policies, can help improve the quality of the environment in Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

• Income Distribution
• Environmental Quality
• Full Dynamic- Spatial Durbin Model