حسابداری رشد
نفیسه مسیبی اطاقسرا؛ زهرامیلا علمی؛ سعید راسخی
چکیده
هدف اصلی پژوهش، بررسی رشد بهره‌وری سبز بخش‌های صنعت و حمل و نقل ایران در دوره زمانی 1398-1380و مقایسه آن با شاخص بهره-وری متعارف که معیار مد نظر در تصمیم‌گیری‌های سیاستی چند دهه گذشته در کشور بوده، می‌باشد. اگرچه در چارچوب نظریه‌های مرسوم بهره‌وری، معیارهای بهره‌وری تعدیل شده براساس ملاحظات محیط زیستی (سبز) دارای نرخ‌های رشد بالاتری ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش، بررسی رشد بهره‌وری سبز بخش‌های صنعت و حمل و نقل ایران در دوره زمانی 1398-1380و مقایسه آن با شاخص بهره-وری متعارف که معیار مد نظر در تصمیم‌گیری‌های سیاستی چند دهه گذشته در کشور بوده، می‌باشد. اگرچه در چارچوب نظریه‌های مرسوم بهره‌وری، معیارهای بهره‌وری تعدیل شده براساس ملاحظات محیط زیستی (سبز) دارای نرخ‌های رشد بالاتری نسبت به معیارهای متعارف و مرسوم بهره‌وری هستند اما مطالعات بسیار دیگری نیز نشان داده‌اند که بهره‌وری سبز همچنین می‌تواند با نرخ پایین‌تری نسبت به بهره‌وری متعارف رشد کند. نتایج حاصل از حسابداری رشد توسعه یافته با بهره‌گیری از روش رگرسیون‌ها به ظاهر نامرتبط برای محاسبه بهره‌وری سبز دو بخش صنعت و حمل و نقل نشان می‌دهد که رشد این متغیر برای بخش صنعت 11/2 درصد و برای بخش حمل و نقل 8/5- درصد می‌یاشد و در مقایسه روش مرسوم مشخص شد بهره‌وری متعارف برای بخش صنعت 7/0 درصد کمتر از حد و برای بخش حمل‌و‌نقل 6.76 درصد بیشتر از حد محاسبه می‌شوند. براساس نتایج، توصیه سیاستی این پژوهش تبدیل اتخاذ راهبرد رشد اقتصادی با محوریت بهره‌وری سبز از یک انتخاب به یک ضرورت در راستای جلوگیری از خلق ایده‌های گمراه‌کننده از چشم‌اندازهای رشد و در نتیجه جلوگیری از انتخاب گزینه‌های نامناسب سیاستی توسط مسئولان بخصوص در بخش حمل‌و‌نقل می‌باشد.
