انرژی
نسیم مسعودی؛ نظر دهمرده؛ مرضیه اسفندیاری
چکیده
مصرف گسترده انرژیهای تجدیدناپذیر در کنار افزایش گسترده فعالیتهای اقتصادی در چند دهه اخیر پیامدهای زیست محیطی گستردهای داشته است. افزایش دمای زمین، تغییرات آب و هوایی، بالا آمدن سطح آب دریاها و در نهایت تشدید منازعات بینالمللی از جمله این پیامدها محسوب میشوند. طی سالیان اخیر برخی کشورها تلاش گستردهای در راستای استفاده بیشتر ...
بیشتر
مصرف گسترده انرژیهای تجدیدناپذیر در کنار افزایش گسترده فعالیتهای اقتصادی در چند دهه اخیر پیامدهای زیست محیطی گستردهای داشته است. افزایش دمای زمین، تغییرات آب و هوایی، بالا آمدن سطح آب دریاها و در نهایت تشدید منازعات بینالمللی از جمله این پیامدها محسوب میشوند. طی سالیان اخیر برخی کشورها تلاش گستردهای در راستای استفاده بیشتر از پتانسیلهای انرژیهای تجدیدپذیر را شروع نمودهاند. این تلاشها در راستای مزایای بیشتر استفاده از این انرژیها و همچنین رعایت توافقنامههای بینالمللی برای کاهش دمای کره زمین بوده است. در واقع طی دهههای اخیر رشد پایدار اقتصادی برای اکثر اقتصادهای جهان به یک هدف مهم تبدیل شده است. لازمه دستیابی به این هدف، تثبیت یا کاهش انتشار گازهای گلخانهای است. این امر مستلزم گذار از فعالیتهای اقتصادی مبتنی بر منابع انرژی آلاینده به فعالیتهای مبتنی بر فناوریها و مصرفی با تأثیر محیط زیست کمتر است. هدف این مطالعه بررسی اثر نوآوریهای فنی، مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و رشد اقتصادی بر انتشار CO2 در کشورهای منتخب آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر (IRENA) با استفاده از رویکرد ایستا، پویا و ضرایب بلندمدت دادههای ترکیبی طی دوره زمانی 2016-1990 بود. نتایج این مطالعه نشان داد که نوآوری فنی و انرژیهای تجدیدناپذیر تأثیر مثبتی بر انتشار CO2 داشته است اما اثر انرژیهای تجدیدپذیر بر انتشار CO2 منفی و معنیدار بوده است. تأثیر رشد اقتصادی نیز بر انتشار CO2 مثبت و معنیدار میباشد.
