نویسندگان
چکیده
یکی از مهمترین اهداف اقتصادی کشورها، ایجاد شرایط لازم جهت افزایش تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی میباشد. از جمله شرایط لازم جهت افزایش تولید و رشد اقتصادی، سرمایهگذاری در زیرساختهای اقتصادی است. سرمایهگذاری در زیرساختهای اقتصادی به طور کلی با افزایش بهرهوری عوامل تولید، گسترش محدوده بازار، تعادل عرضه و تقاضا، ایجاد اثرات جانبی، ایجاد شرایط رقابتی بهتر و همچنین افزایش سطح رفاه باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی میشوند.
اهداف این تحقیق بررسی اثر سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار و همچنین بررسی رابطه متقابل سرمایه سرانه نیروی کار، تولید بدون نفت سرانه نیروی کار و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی میباشد. بدین منظور از مدل خودتوضیح برداری (VAR) برای سالهای 1385-1340 استفاده شدهاست.
نتایج تحقیق نشانمیدهد که در بلندمدت اثر سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار مثبت میباشد و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساخت ارتباطات بیشترین تأثیر و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساخت انرژی کمترین تأثیر را روی تولید ناخالص داخلی بدون نفت سرانه نیروی کار ایران دارد و در کوتاهمدت هیچ رابطه معنیداری بین رشد اقتصادی بدون نفت سرانه نیروی کار و رشد سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختهای اقتصادی وجود ندارد ولی اثر رشد سرمایه سرانه نیروی کار، روی رشد اقتصادی بدون نفت سرانه نیروی کار و سرمایهگذاری سرانه نیروی کار در زیرساختها معنیدار و مثبت میباشد.
کلیدواژهها
- رشد
- تولید ناخالص داخلی ایران
- زیرساخت
- انرژی
- ارتباطات
- حمل و نقل
- مدل خود توضیح برداری
- سرمایهگذاری سرانه نیروی کار
- تولید سرانه نیروی کار و رشد اقتصادی سرانه نیروی کار
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investment in Economic Infrastructures and Economic Growth: The Case of Iran
نویسندگان [English]
- Reza Akbarian
- Ali Ghaedi
چکیده [English]
One of the economic goals in many countries is providing favorable conditions to boost economic growth. One of the favorable conditions for increasing the production and economic growth is investment in economic infrastructures. In general, investment in economic infrastructures, boost production and economic growth through increasing the factors such as: productivity, development of market area, equilibrium between supply and demand, creating positive externality effects, making better environment for competition and increasing the welfare level.
The objectives of this study are investigating the effect of investment per worker in economic infrastructures on the non-oil gross domestic production per worker and investigating the interaction of capital per worker, non-oil economic growth per worker and investment per worker in economic infrastructures. Vector autoregressive model has been used for empirical investigation during the period of 1961-2006.
The empirical results of this study show that in long run the effect of investment per worker in the economic infrastructures on the non-oil gross domestic production per worker is positive and investment per worker in the communication infrastructures has the highest effect and investment per worker in energy infrastructure has the lowest effect on the non-oil domestic production per worker. Empirical results also show that in short run the relationship between non-oil economic growth per worker and investment growth per worker in the economic infrastructures is insignificant, but the effect of capital growth per worker on the non-oil economic growth per worker and investment per worker in the infrastructures is significant and positive.
کلیدواژهها [English]
- Growth Domestic Production of IRAN
- infrastructure
- Energy
- communication
- Transport
- Vector Autoregressive Model
- investment per worker
- production per worker
- economic growth per worker