در مطالعه پیشِ رو، با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری (VAR)، تأثیرات و پیامدهای بیثباتی اقتصادی بر رشد اقتصادی در ایران در دوره 1392-1360 به کمک روش تحلیل مؤلفههای اساسی بررسی میشود. ابتدا به کمک روش تحلیل مؤلفههای اساسی، شاخصی برای بیثباتی اقتصادی ساخته شد و سپس به اثرگذاری این شاخص بر رشد اقتصادی در بخشهای عمده اقتصاد کلان در ایران پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد که تنها در بخش کشاورزی اهمیت نیروی کار نسبت به سایر متغیرها بیشتر است اما در بخشهای دیگر، سرمایه فیزیکی اهمیت بیشتری در تبیین رشد اقتصادی آن بخش داراست. در تمامی بخشهای اقتصاد کلان، متغیر بیثباتی اقتصادی اثری منفی بر رشد اقتصادی آن بخش دارد. سهم شاخص بیثباتی اقتصادی در تجزیه واریانس چهاربخش اقتصاد کلان به ترتیب در بخشهای صنایع و معادن، خدمات، کشاورزی و نفت و گاز از اهمیت بیشتری برخوردار است.