این تحقیق اثرات ناشی از بازبودن تجارت بر نابرابری درآمد، در ایران و ده شریک اصلی تجاری ایران را طی سالهای 2006-1990 مورد بررسی قرار میدهد. الگوی اقتصادسنجی مورد استفاده در این تحقیق الگوی اسپیلمبرگو و لندنو (1999) است که برای بررسی تأثیر بازبودن تجارت بر نابرابری درآمد، با استفاده از موجودی نسبی عوامل تولید برآورد می¬گردد. لازم به ذکر است که در این تحقیق موجودی عوامل تولید شامل سرمایه فیزیکی، زمین زراعی و منابع انسانی است، به طوریکه منابع انسانی شامل نیروی کار تحصیل نکرده، نیروی کار با تحصیلات ابتدایی و نیروی کار با تحصیلات عالی است. این الگو با روش دادههای تابلویی طی سالهای2006-1990 برآورد شده است. نتایج بیان¬گر این مطلب هستند که بازبودن تجارت نابرابری را در کشورهایی که از نیروی¬کار تحصیل¬کرده کمتری برخوردارند، افزایش میدهد.