TY - JOUR ID - 6684 TI - تحلیل مقدار بهینه و شرایط آستانه‌ای بدهی‌های دولت در ایران JO - پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی JA - EGDR LA - fa SN - 2228-5954 AU - زمانی, رضا AU - مجیدی, مسعود AD - استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران AD - کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 11 IS - 43 SP - 124 EP - 103 KW - بدهی‌های دولت KW - رشد اقتصادی KW - ایران DO - 10.30473/egdr.2020.51086.5644 N2 - هدف اصلی این مقاله تحلیل مقدار بهینه و مقدار آستانه‌ای بدهی‌های دولت در ایران و تأثیر بدهی‌های دولت بر رشد اقتصادی است. بدهی‌های دولت یک پدیده اقتصادی و سیاسی است و از بعد نظری، ملاحظات مرتبط با بازتوزیع مجددو بین نسلی، انتخاب مجدد دولت‌ها، سیکل‌های سیاسی بودجه، تضاد اجتماعی گروه‌ها، توهم مالی و چانه‌زنی مجلس و قانون‌گذاران بر آن تأثیر دارند. بدهی دولت از طریق کانال‌های شش گانه مخارج دولت، نرخ بهره، مالیات آینده، تورم، احتمال شکل گیری مثلث شوم بحران (سه بحران بدهی، بانکی و ارزی) و ظرفیت اتخاذ سیاست‌های ضد چرخه‌ای بر رشد اقتصادی تأثیر دارد. در مجموع سه دیدگاه کلی درباره تأثیر بدهی‌ها بر رشد اقتصادی وجود دارد که عبارتند از تأکید بر اثر مثبت، تأکید بر اثر منفی و وجود مقدار آستانه‌ای. این مقاله مبتنی بر داده‌های سالیانه ۱۳۹۵-۱۳۵۳ و با استفاده از روش OLS نشان داده است که رابطه بدهی‌های دولت و رشد اقتصادی به صورت U معکوس است و مقدار بهینه شاخص بدهی‌های دولت (نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی) در ایران حدود ۱۶/۵۴ درصد و مقدار آستانه‌ای شاخص بدهی‌ها نیز حدود ۳۲/۱۰۸ درصد است. همچنین مشاهده شده است که از سال ۱۳۵۳ تا اواسط دهه ۱۳۸۰ میزان بدهی‌های دولت به بانک مرکزی بیشتر از بدهی دولت به بانک‌ها و مؤسسات مالی بوده اما از اواسط دهه ۱۳۸۰ این روند معکوس شده است.  UR - https://egdr.journals.pnu.ac.ir/article_6684.html L1 - https://egdr.journals.pnu.ac.ir/article_6684_a59f9ec864f5963232e0c27f5eb42a6f.pdf ER -