در این مقاله در قالب یک مدل رشد درونزا، نقش خوشههای صنعتی در رشد اقتصادی منطقهای در ایران با استفاده از رویکرد دادههای تابلویی (استانهای کشور طی سالهای 1380تا 1391) مورد آزمون، تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافتههای این تحقیق حاکی از وجود یک رابطه مثبت و معنیدار بین خوشههای صنعتی و رشد اقتصاد منطقهای است بهگونهای که یک درصد افزایش در رشد خوشههای صنعتی منجر به 09/0 درصد افزایش در نرخ رشد اقتصاد منطقهای میشود. بررسی و آزمون ساز و کارهای مختلف اثرگذاری خوشههای صنعتی بر رشد اقتصاد منطقهای نشان میدهد که با وجود تأثیر مثبت خوشههای صنعتی در رشد اقتصاد منطقهای، این تأثیر عمدتاً از طریق دو ساز و کار بهبود نیروی کار و بهبود سرمایه انسانی تحقق یافته است. این در حالی است که خوشههای صنعتی در فراهم نمودن شرایط توسعه فناوری و همچنین تسهیل تأمین مالی از موفقیت چندانی برخوردار نبودهاند. این یافتهها ضرورت توجه جدیتر به برنامههای توسعه فناوری و تأمین مالی بنگاهها را در برنامهها و سیاستهای توسعه خوشهای نمایان میسازد.