فیروز فلاحی؛ محسن پورعبادالهان؛ سید کمال صادقی؛ توحید شکری
چکیده
رابطهی میان رشد اقتصادی و محیط زیست یکی از مباحث مناقشهآمیز دهههای اخیر در میان اقتصاددانان و فعالان زیستمحیطی بوده است، چرا که از یک سو، رشد اقتصادی بیشتر با مصرف بیش-تر انرژی موجبات تخریب محیط زیست را فراهم میآورد و از سوی دیگر استفاده از انرژیهای پاک به جای مصرف سوختهای فسیلی (به منظور حفظ محیط زیست) میتواند به مانعی ...
بیشتر
رابطهی میان رشد اقتصادی و محیط زیست یکی از مباحث مناقشهآمیز دهههای اخیر در میان اقتصاددانان و فعالان زیستمحیطی بوده است، چرا که از یک سو، رشد اقتصادی بیشتر با مصرف بیش-تر انرژی موجبات تخریب محیط زیست را فراهم میآورد و از سوی دیگر استفاده از انرژیهای پاک به جای مصرف سوختهای فسیلی (به منظور حفظ محیط زیست) میتواند به مانعی برای رشد اقتصادی تبدیل شود. با عنایت به وجود نتایج متفاوت در پژوهشهای صورت گرفته با روشهای متفاوت و به منظور ارائهی نتایجی متقنتر، مطالعه حاضر به دنبال آن است تا با به کارگیری روش تجزیهی موجک پیوسته و تحلیل در حوزهی زمان – فرکانس، پویاییهای رابطهی علّی میان رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست در ایران را طی دوره زمانی 1395:4 – 1370:1 بررسی نماید. این روش امکان مشاهده نحوه ارتباط این دو متغیر در طی دوره های زمانی متفاوت را فراهم می سازد. برای این منظور، همدوسی موجک و انرژی هر مقیاس زمانی با استفاده از نرم افزار متلب 2018a محاسبه شده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که در کوتاهمدت (کمتر از یک سال) و میانمدت (یک تا چهار سال) جریان علّی همجهت از رشد اقتصادی به کیفیت محیطزیست برقرار است. به طوری که افزایش در نرخ رشد اقتصادی منجر به افزایش انتشار آلایندهها شده و به محیطزیست آسیب میرساند. تحلیل در حوزهی زمان حاکی از آن است این رابطه در کوتاهمدت و میانمدت به ترتیب در بازههای 1394 – 1391 و 1389 – 1388 از شدت قابل توجهی برخوردار بوده است . از طرف دیگر، در بلندمدت، رابطهی علّی میان رشد اقتصادی و کیفیت محیطزیست مشاهده نشد از اینرو، انتظار میرود وضع محدودیت بر انتشار آلایندهها به منظور ارتقای کیفیت محیطزیست صدمهای به رشد اقتصادی وارد نکند.